Er kwam een kat op mijn pad

Er kwam een kat op mijn pad, hij zocht een nieuw huisje… Al mijn hele leven heb ik katten. Ik ben er van kleins af aan mee opgegroeid en dat is altijd zo gebleven. Toen mijn vriendin Debora een tijd geleden vertelde dat ze met haar gezin een nieuwe kitten zou nemen, begon het bij mij ook een beetje te kriebelen. Ze hadden al twee volwassen katten en besloten nu om toch een nieuw kitten op te nemen in hun gezin.

Kattenliefhebber als ik ben zat ik telkens te tobben of ik dat niet ook gewoon zou doen, een kitten erbij nemen. Maar omdat de twee katten die ik al had, Bengel en Sweetie, allebei een beetje een verleden hebben had ik toch besloten om er geen derde kat of kitten bij te nemen. Dat leek mij verstandiger voor mij, ook voor mijn twee katten.

Maine Coon

Een paar jaar geleden heb ik bij een bevriend persoon die een Maine Coon cattery heeft geïnformeerd wat zo een Maine Coon ras kat dan zou kosten in aanschaf. Omdat het Maine Coon ras een van de grootste katten rassen is, was daar mijn interesse en de reden dat ik toen had geïnformeerd bij de Maine Coon cattery over de aanschaf kosten. Ik schrok een beetje van de prijs en liet het idee om een (ras) kat erbij te nemen dan ook direct weer los.

Er kwam een kat op mijn pad. Begin maart zag ik op Facebook bij een vriend staan dat iemand een nieuw huisje zocht voor een tweejarige Maine Coon gecastreerde kater. Het was een oproepje zonder foto’s van de kat en de reden waarom de kat weg moest was niet duidelijk. Ik zou het wel willen dacht ik, maar of Bengel en Sweetie het daar ook mee eens zouden zijn… Misschien moest ik het gewoon proberen…?

Omdat er nog geen serieuze reacties waren gekomen op de oproep, dacht ik nu toch dat ik het wel zou willen: een derde kat erbij. Dit was het moment, er was een Maine Coon “gratis in de aanbieding”. Dus ik reageerde dat ik de kat wel wilde adopteren als er geen andere serieuze reacties zouden komen.

Er kwam een kat op mijn pad, dit is Zorro

Opeens ging het allemaal heel snel. De afspraak om de kat te komen brengen was gemaakt terwijl ik eigenlijk nog helemaal niets van de kat wist of er foto’s van had gezien. Terwijl ze met de auto en de kat onderweg waren naar mij, had ik via Whatsapp om meer informatie en foto’s gevraagd. Ongeveer een half uur later ging de deurbel.

Daar was hij dan: Zorro. Jeetje wat een grote kat en wat was hij zwaar, maar liefst 9kg! En hij was nog maar twee jaartjes oud. Maine Coons groeien tot ze ongeveer een jaar of vier zijn. Hij zal dan waarschijnlijk nog groter worden. Hij zag er wel een beetje gehavend uit. Geschoren tot op de wondjes aan een kant omdat zijn lange vacht vol klitten zat. Ik had direct met hem te doen en heb niet verder gevraagd waarom hij weg moest.

De eerste dagen was het natuurlijk even wennen, voor mij, voor Zorro en voor Bengel en Sweetie. Samen met Zorro was ik aan het onderzoeken wat zijn plekjes zijn waar hij graag wordt geaaid en de plekjes waar je dan liever niet aan mag komen. Tijdens onze kennismaking op die manier ontdekte ik nog veel meer klitten in zijn vacht. ’s Avonds had ik hem helemaal onderzocht op klitten in zijn vacht terwijl ik zijn fijne en niet fijne plekjes ontdekte. Zijn achterpoten en liezen zaten nog vol met klitten, het leek ook of hij er een beetje moeilijk door liep met de klitten in zijn achterpoten en vooral die in zijn liezen. Het verbaasde me dat hij wel toeliet om de klitten weg te halen bij zijn liezen. Waarschijnlijk deed het hem daar echt pijn in zijn liezen zo vol met vervilt vacht. Het was een verlossing voor hem.

Zorro, wat ben je sterk en krachtig

Zorro en ik hebben er met pijn, ontzettend veel krabben op mijn handen en veel moeite, samen uiteindelijk in twee weken voor gezorgd dat hij helemaal klitten vrij is geworden. Het was heel even een gevecht want dat kammen en borstelen vond hij allerminst leuk. Hij werd er echt agressief van. Ik begon me soms af te vragen of ik wel een goede keuze had gemaakt om een high maintenance kat in huis te nemen. Zijn poten zijn groot en zijn uithalen zijn sterk. Er kwam een kat op mijn pad, hij zocht een nieuw huisje…

Borstels en kammen waren duidelijk not zijn cup of tea. Door het speels aan te pakken met hem kreeg ik het toch voor elkaar om alle klitten uit zijn vacht te halen. Ik liet hem als bij begon te krabben bijten in de borstel en kam. Een deel van de klitten moest ik klit voor klit weg knippen omdat het vacht op die plekken zo vervilt en vol met viezigheid zat dat er geen kam of borstel doorheen kwam.

Nu is hij dus helemaal vrij van klitten en dat maakt zijn vachtverzorging dan ook een stuk makkelijker. Zorro vindt het nu veel minder erg en met een zachte borstel zelf heel fijn. Om de twee, soms drie dagen gaan we er even voor zitten om zijn mooie vacht netjes te houden. Dat versterkt ook meteen onze band. Ik ben wel voor het leven getekend op mijn handen door zijn krabben. Handmodel worden zit er nu echt niet meer in, lol.

Paspoort

Hij was al gechipt en ingeënt. Ik kreeg netjes zijn dierenpaspoort overhandigt waar deze informatie in staat. Ik zou wel nog even de chip op mijn naam moeten zetten, want die was gelukkig nog niet geregistreerd. Zorro was bij mij thuis meteen alles aan het onderzoeken, hij was absoluut niet bang of schuw.  Mijn Bengel en Sweetie waren buiten in het tuintje en dat liet ik dan ook even zo omdat Zorro dan even rustig kon wennen aan zijn nieuwe omgeving bij mij thuis. Op een gegeven moment dook Zorro mijn washok/berging in, dat vond ik niet zo een goed idee want er staat naast de wasmachine ook allemaal “troep” opgeborgen. Ik pakte hem op, dat was het moment dat ik voelde wat een zware reus ik in huis had genomen.

Bengel en Sweetie kijken de kat uit de boom

Bengel, Sweetie en Zorro hebben elkaar inmiddels natuurlijk ontmoet. Het is vooral Sweetie die er nog niet zoveel zin in heeft om kennis te maken. Bengel kan het niet echt schelen zo lijkt het. Zorro vindt vooral mijn Sweetie meisje erg interessant, maar dat is dus nog niet wederzijds. Komt tijd, komt vriendschap. Bengel laat af en toe toch ook wel weten dat hij de eerste man in huis is, maar echt agressief doet hij niet.

Lekker spelen

Zorro was nu ongeveer een maand bij ons in huis. Ik had allemaal nieuwe speeltjes gekocht voor de katten waaronder een stokje met een touwtje en daaraan wat pluche bolletjes en veertjes. Dat stokje was meteen Zorro’s favoriet. Hij pakte soms zelf dat speeltje en ging er mee aan de haal door de woning.

Een paar dagen later viel mij op dat er nog maar 4 bolletjes aan het touwtje zaten, de veertjes en overige bolletjes waren verdwenen. Ik vond onder mijn bureau het bolletje met de veertjes, maar de overige bolletjes kon ik nergens vinden. De bolletjes die er nog aanzaten toen ik op dat moment met Zorro wilde spelen voelden helemaal nat en zagen er uit alsof er flink op was gekauwd. Ik stond er verder niet bij stil.

Zorro is ziek

Drie dagen later was Zorro niet meer de actieve kat zoals hij bij mij binnen kwam, hij voelde zich duidelijk niet lekker en keek niet goed uit zijn ogen. Hij had die drie dagen niets gegeten en veel te weinig gedronken. Nu kreeg ik het vermoeden dat Zorro misschien wel de bolletjes van het speeltje had opgegeten, omdat van wat er nog over was van het speeltje eerder nat voelde en er uitgekauwd uitzag.

In paniek ben ik met hem naar de dierenarts gegaan. Net op tijd! Hij werd onderzocht, kreeg een vochtinfuus en 2 injecties. Ik kreeg voor hem pijnstillers en een maag ontstekingsremmer mee naar huis en moest goed opletten hoe zijn ontlasting er uitzag de dagen erna.

Gelukkig ging het na het bezoek aan de dierenarts en met de medicijnen al heel snel veel beter met Zorro. Wel moest ik nog een paar dagen doorgaan met de medicatie bij Zorro en tussendoor had ik overleg met de dierenarts om wel of geen laxeermiddel te gebruiken. Dat was niet meer nodig. Zorro had inderdaad de bolletjes opgegeten. In zijn ontlasting zag ik de resten van de bolletjes zitten.

Er kwam een kat op mijn pad… Zorro maakt het goed en langzaam aan accepteren Bengel en Sweetie dat we nu met z’n viertjes zijn.

~★~

Meer Celestial Rebel blogs vindt je hier